De afgelopen dagen zijn weer hectisch en druk geweest. Nog steeds ben ik druk met alle spullen kopen voor het Doingoood huis. En een heel nieuw huishouden beginnen is een hele onderneming hoor! Vooral omdat je hier geen Gamma of Karwei hebt en de warenhuizen heel erg duur zijn. Dus je gaat van hot naar her door de hele (chaotische) stad en bezoekt voor elk dingetje een andere winkel. Tijdrovend en vermoeiend maar wel erg leuk. Afgelopen week ben ik met Nancy wezen shoppen voor gordijnstoffen en we hebben weer hele leuke dingen gevonden. Ik houd mijn hart vast nu ze genaaid worden want Nancy heeft de betreffende dame heel wat uitleg moeten geven en het was gewoon een kwestie van omzoomen en gordijnband erin naaien. Morgenavond worden ze afgeleverd dus dan zal blijken of het goed gekomen is. Zaterdag komt de eerste meubels dus daar ben ik heel benieuwd naar. Ook nog even in de fabriek geweest en de vorderingen bekeken maar het ziet er goed uit allemaal.

Omdat we erg veel te shoppen en te verhuizen hadden afgelopen week, en we ook mijn neef William hebben opgehaald van het vliegtuig, hadden we voor 3 dagen een auto gehuurd. Via het netwerk en voor een vrienden prijs natuurlijk. Peter heeft zijn rijbewijs al iets meer dan 2 jaar maar heeft nog niet zoveel ervaring op kunnen doen. Dit is dus een mooie kans voor hem om weer een paar ritjes te maken. Ik moet zeggen, hij doet het heel goed want vooral in de drukke binnenstad van Mombasa is het een mierennest van auto’s tuktuks, motoren, voetgangers en een enkele fiets. En niemand doet iets logisch of strategisch, iedereen perst zich gewoon tussen het eerste het beste gaatje dat ze zien. Best een uitdaging om in de stad te rijden dus. Vooral de matatu chauffeurs zijn gekken. Het verker rijdt hier links dus dat is (voor mij) even omschakelen. Maar ik heb inmiddels ook alweer een paar keer gereden en het gaat prima! Ik rijd vooral ‘s avonds want dat vindt Peter niet prettig. Ik wel, want er is dan niet zoveel verkeer. Ik ken veel routes uit mijn hoofd omdat ik die al die jaren al met de matatu heb afgelegd. Ik moet alleen af en toe (op een rotonde bijvoorbeeld) tegen mezelf zeggen ‘keep left, keep left’ maar tot nu toe is dat erg goed gegaan. Ik heb erg veel plezier in het rijden hier en voel me er heel comfortabel bij.

Gisteren in Blessed Camp geweest. Vrijwilligster Geertje werkte haar laatste dag. Ongelooflijk wat zij gedaan heeft in de tijd dat ze er was. Ze heeft zich volledig gestort op de wond verzorging van de lepra slachtoffers. Ik heb haar gisteren aan het werk gezien en bewonder enorm wat zij doet. Met veel liefde en geduld maakt ze alle voeten jigger vrij, ontsmet en verbindt de wonden en heeft zelfs Swahili geleerd om met de mensen te communiceren. Bewonderenswaardig een heel mooi om te zien. Tijdens haar afscheid hebben enkele oudere mensen hun dankbaarheid naar Geertje (ze noemen haar Catharina) uitgesproken en willen graag dat ze terug komt.

Marte is bezig met de school. Sinds begin van deze maand is er een leraar aangenomen, leonard. Samen zijn ze de ‘school’ aan het opzetten. Er is behalve wat losse boeken en een schoolbord niets. Maar ze weten van niets iets te maken en het gaat best aardig. Ook Marte heeft zich heel goed aangepast aan het Afrikaanse leven en heeft een grote en belangrijke bijdrage geleverd aan de opzet van de school.
Ik vond het zo gaaf om hen aan het werk te zien. Dit was precies mijn visie van de interculturele uitwisseling van kennis en vaardigheden die ik voor ogen had toen ik Doingoood bedacht. Marte en Geertje hebben het ook super naar hun zin bij het gastgezin en horen er helemaal bij. Het gastgezin vindt het ook heel erg gezellig dus aan alle kanten zeer positieve ervaringen. Ontzettend mooi om te zien dat iets dat je vooraf bedenkt en hoopt, ook in praktijk blijkt te werken zoals je dat graag wilde zien. Ik ben ontzettend dankbaar voor de inzet van Geertje en Marte als ‘pioniers’ in Blessed Camp! Hartelijk bedankt dames!
Voor de nieuwe vrijwilligers van Blessed Camp die dit lezen: elk project heeft een soort logboek. Je kan dit zien als een combinatie van een verslag van hun werkzaamheden en ervaringen en een overdrachtsboek voor de volgende vrijwilliger. Op die manier kan die oppakken waar de andere gebleven was en hoeft het wiel niet telkens opnieuw uitgevonden te worden.

Vandag ook weer de minder leuke kant van de grote stad ervaren. Ik ben beroofd!! Dit is de 10e keer in Kenia en ik heb het nog nooit meegemaakt gelukkig. Ik zat achterin de auto met beide ramen open. Een man kwam aan de ene kant met ons praten en dus keken we allen zijn kant op. Een andere man kwam van de andere kant en rukte opeens mijn ketting van mijn nek af! Wat een schrik was dat zeg. Godzijdank had ik mijn tas vast want hij had ook mijn tas kunnen grijpen en ik had veel geld bij me omdat ik momenteel zoveel kosten maak voor het Doingoood huis. We hebben dus weer geleerd vandaag dat je altijd scherp moet blijven en de ramen niet helemaal open moet hebben als je niet voortdurend rijdt maar ook stilstaat.

De dag op ene goede manier afgelsoten gelukkig. Onze nieuw verworven vrienden van de Mombasa Rotary club zijn met ons mee geweest naar El Roi school. We hebben eerst samen geluncht en wat nadere info gegeven over ons werk en de projecten. Ze hebben pakken maismeel gedoneerd (125 kg) en ook lees boeken, pennen, kleurtjes en lesmaterialen. Ook de president van de Rotary was erbij en we hebben afgesproken om contact te houden. Ik zie echt mogelijkheden voor de toekomst en zij hebben toegang tot vele (internationale) fondsen. Blijkbaar gebruiken de Rotary clubs in de VS en Eurpoa de clubs in ontwikellingslanden ook als manier om nieuwe projecten te vinden. Wanneer zij dus onze projecten inbrengen, wordt ons netwerk voor potentiele donateurs aanzienlijk uitgebreid. Deze donatie gaan we dus even goed opvolgen met een bedankbrief en foto’s aan de originele sponsor uit GB.

Verder geniet ik enorm van mijn tijd hier en alles wat we doen. Het ‘echte’ werk moet nog beginnen maar we hebben toch wel al echt dingen bereikt. Ik beschouw de donatie aan El Roi schoolals een enorme zegen. De relatie met Peter en Nancy is erg goed en we zitten voortdurend op dezelfde lijn waar het gaat om visie en projectleiding. Ik vind Peter enorm inspirerend en kan veel van hem leren en ik heb hem ook al op goede ideeën kunnen brengen. En hem wat nieuwe parkeer skills geleerd :-)

Tutaonana!