Deze vraag hoor ik steeds vaker nu mijn vertrek naar Kenia nadert. Mijn to-do-lijst is behoorlijk lang en wordt steeds langer dus ik word nu ook een beetje nerveus of alles wat ik wil doen ook echt gaat lukken, maar ik zal mijn best gaan doen.

Sinds 23 december 2010 zijn wij de trotse huurders van een appartement in Mombasa: het 'Doingoood huis'. Het Doingoood huis is bedoeld als guest house waar vrijwilligers kunnen verblijven tijdens hun periode in Mombasa. Zij kunnen ook bij een van onze gastgezinnen verblijven, maar voor degenen die liever iets meer privacy hebben en 's avonds in hun eigen taal met andere vrijwilligers hun ervaringen willen delen is er het Doingoood huis. Een van de eerste dingen die ik na aankomst in Mombasa ga doen, is het inrichten van het Doingoood huis. Dat gaat niet zoals in Nederland met shoppen op een meubel boulevard. Nee, in Kenia zijn diverse 'meubel winkels' gewoon langs de weg gevestigd waar zij hun waren uitstallen.Of je kan een timmerman vragen om iets voor je te maken. Nou onze timmerman kan zijn borst natmaken (van het zweet natuurlijk) want er komt een hele bestelling aan! Uiteraard ga ik zelf in het appartement wonen tijdens mijn verblijf in Kenia en er komen ook nog allemaal gasten logeren dus dat wordt vast heel leuk.

Ook zijn er verschillende nieuwe projecten geïnteresseerd om met ons samen te werken. Peter heeft de eerste verkennende gesprekken al gevoerd en samen zullen we de vervolg gesprekken gaan doen. Mochten we tot een samenwerking komen dan kunnen we de eerste vrijwilligers hier 'op proef' laten meedraaien.

Project Blessed Campheeft een speciaal plekje in mijn hart. Blessed Camp is een dorp met een populatie van ongeveer 76 volwassenen en 100 kinderen. De oudste generatie lijdt aan lepra. Helaas lijden de (gezonde) kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van deze mensen ook onder het stigma. Hierdoor zijn zij verstoten uit de gemeenschap en hebben zij nagenoeg geen toegang tot de gemeenschap, onderwijs en (medische)zorg.

Dit dorp is zo vreselijk primitief en de noden onder de mensen zijn hier zo hoog, dat we met weinig middelen al een groot verschil kunnen maken. We zijn de afgelopen maanden druk geweest met het werven van fondsen voor de bouw van een school. Er is nu bijna € 20.000 in kas dus we kunnen een start gaan maken met de bouw! Dat zal dan ook in januari gaan gebeuren.Ook zijn er heel hard sanitaire voorzieningen nodig en moet er een waterput geslagen worden. Ik hoop dat we in de komende weken nog meer fondsen zullen binnen krijgen om ook dit te kunnen gaan realiseren.

Daarnaast wil ik gaan werken aan het schrijven van een boekje over Blessed Camp. Het boekje zal gaan over de impact van uitsluiting en stigmatisering op complete generaties. Hoewel de mensen in Blessed Camp lepra hebben, zal dit boekje niet specifiek over lepra gaan maar wel over het stigma dat 'anders zijn' met zich meebrengt. Dit geldt uiteraard ook voor andere stigma's en taboes zoals bijvoorbeeld HIV, homosexualiteit, albino's etc. Voor dit boekje ga ik samenwerken met een fotografe die samen met mij deze mensen gaat portretteren (zij dus letterlijk, ik door middel van verhaal).

Ook is het de bedoeling dat we een 'documentaire' gaan maken over Blessed camp. Hierin wil ik graag op film een goed beeld schetsen van het dorp, de problemen die zich voordoen, de levensverhalen van de mensen en hun hoop voor de toekomst. Het doel van deze film wordt om niet alleen deze prachtige mensen vast te leggen en hen hiermee volledig 'bestaansrecht' en erkenning te geven, maar ook om fondsen te kunnen werven voor de projecten die we gaan opstarten binnen dit dorp. Ook hierbij ga ik hopelijk samenwerken met een professional waar ik op dit moment nog mee in gesprek ben.

Het team van Peter, onze lokale Doingoood coördinator en tevens oprichter van project Blessed Camp, zullen we gaan helpen met het opstellen van een lange termijn plan voor hun project. We is in dit geval mijn neef William en ik. William komt ook voor 6 weken vrijwilligerswerk doen. Het plan wordt een overzicht dat antwoord geeft op vragen zoals: waar staan we nu, waar willen we (en dan vooral de bewoners) heen, wat is daarvoor nodig, wat betekent dat in tijd, geld en organisatie en met welke mensen gaan ze dit doen. Dit plan moet toekomstige vrijwilligers en sponsors inzicht gaan geven in de stand van zaken in Blessed Camp en antwoord geven op mogelijke vragen. Het plan zal daarom ook een belangrijke basis vormen voor het indienen van aanvragen voor fondsen en/of subsidies bij grotere derde partijen.

De inrichting van het Doingoood huis, relaties uitbouwen met bestaande en nieuwe partner- projecten, het boekje en de documentaire over Blessed Camp en het lange termijn visie plan voor Blessed Camp opstellen zullen het grootste deel van mijn tijd gaan vergen.

Tussendoor wil ik ook nog Zumba lessen gaan geven aan de kindjes en met hen naar het strand of leuke uitstapjes gaan maken. En gewoon lekker meedraaien met de dagelijkse gang van zaken in de projecten. Ook is het de bedoeling dat Peter en ik nog een paar dagen naar Nairobi gaan om daar met de hoge piefen van de Salvation Army te praten want zij hebben ook enkele zeer mooie projecten in Mombasa. We werken al met hen samen (in een pilot) maar willen dit graag gaan uitbreiden.

Als we dan toch in de buurt van Nairobi zijn, stelde Peter voor om meteen ook even zijn geboorte dorp te gaan bezoeken want dat ligt dan nog 'maar' een busrit van 8 uur verderop. Natuurlijk, doen we dat ook nog even hoor. Ik wil de bush wel in, lijkt me enig! Op een dierenhuidje slapen en met mijn hoofd op een steen. Komt vast goed :-)

Er komt ook nog wat bezoek tussendoor: John, mijn moeder en wellicht nog wat 'Kenia vriendinnen'.

Genoeg te doen dus! Ik kijk er enorm naar uit. Waarschijnlijk kom ik niet uitgerust terug, maar vast en zeker voldaan. Als ik überhaupt nog terug kom natuurlijk ;-)